Upraszczając, można powiedzieć, że indywidualne uprzedzenie i preferencje to nieświadome lub świadome przekonania, które wpływają na sposób postrzegania, oceniania i traktowania innych.

I tak, jeśli naszym zachowaniem (decyzją, komentarzem, reakcją) kieruje uprzedzenie, na przykład „młodzi pracownicy są kapryśni”, będziemy traktować inną osobę w sposób negatywny, np. wykluczać, dawać mniejsze szanse, obniżaj osiągnięcia, w skrajnych sytuacjach obrażać, wyśmiewać.

Jeśli natomiast naszym zachowaniem kierują indywidualne preferencje (niepoparte merytorycznym uzasadnieniem, na przykład „wolę pracować z kobietami”,), będziemy traktować daną osobę lub przedstawiciela danej grupy w sposób uprzywilejowany, dawać większe szanse i możliwości niezależnie od kompetencji i wkładu.

Uprzedzenia mogą opierać się na wielu czynnikach, takich jak płeć, wiek, rasa, wygląd fizyczny,  niepełnosprawność, status społeczno-ekonomiczny, czy orientacja seksualna. Ich obecność w organizacji, w codziennych relacjach między pracownikami, nie tylko wpływa negatywnie na atmosferę, ale co ważniejsze wpływa na poczucie bezpieczeństwa, bycia szanowany i akceptowanym. W efekcie pracownicy odczuwający negatywny wpływ uprzedzeń stają się bardziej zamknięci, nie dzielą się pomysłami, obniża się ich efektywność.

Uprzedzenia i preferencje, najczęściej wynikają z naszych wcześniejszych doświadczeń. Doświadczeń w bardzo wielu wymiarach, często nakładających się. Co zatem powoduje, że kształtują się w nas (tak, nas wszystkich) uprzedzenia i preferencje?

  • Wcześniejsze doświadczenia. Na przykład, jeśli mieliśmy wcześniej znaczące doświadczenie w pracy z kobietą liderką, która była mało sprawcza, nie potrafiła wpływać na organizację, może wyrobić się w nas przeświadczenie, że kobiety nie nadają się na role liderskie, że są „zbyt miękkie”, żeby zajmować takie stanowiska.
  • Wychowanie. To oczywiste, jak kluczową rolę odgrywa wychowanie w kształtowaniu się naszych postaw. Zatem, jeśli w domu lub w środowisku szkolnym często słyszeliśmy, że osoby wytatuowane to kryminaliści, jest duże prawdopodobieństwo, że nawet nieświadomie, będziemy odrzucać np. kandydata do pracy z tatuażami.
  • Środowisko społeczne. Nasze grupy odniesienia, grupy znajomych, lokalne społeczności … również wpływają na nasze postawy. Jeśli na przykład żyjemy w lokalnej społeczności, której zdanie jest dla nas ważne, gdzie docenia się, kultywuje rolę kobiety jako matki, być może wpłynie to na nasz sposób traktowania młodych matek w pracy, bo przecież zgodnie z przekonaniem, które się kształtuje w takiej społeczności, młoda mama powinna „siedzieć w domu” z dzieckiem.
  • Ale także normy społeczne, kulturowe, religijne; media i komunikaty, którymi jesteśmy bombardowani media społecznościowych; czy choćby przekonania, które wynieśliśmy z procesu edukacji, studiów, itd.

Nie wszyscy, nawet w środowisku HR, zdajemy sobie sprawę że uprzedzenia i preferencje mogą przyjmować formę jawną lub ukrytą.

  • Uprzedzenia świadome (jawne)
    To przekonania i postawy, które są wyrażane w sposób otwarty i często mają charakter dyskryminacyjny. Przykładem może być odmowa zatrudnienia kobiety na stanowisko kierownicze tylko dlatego, że „to praca dla mężczyzn”.
  • Uprzedzenia nieświadome (ukryte)
    Są to nieuświadomione postawy, które wpływają na nasze decyzje i zachowanie. Czasem wyrażane subtelnie, w pozornie nieszkodliwy sposób. Przykładem może być założenie, że młodszy pracownik jest mniej kompetentny niż jego starszy kolega, mimo braku potwierdzenia tego w ich osiągnięciach.

I jak można się domyślać, ta ukryta jest dużo trudniejsza do zidentyfikowania, otwartego nazwania i wreszcie wyeliminowania.

Obecność uprzedzeń w miejscu pracy ma negatywny wpływ na wiele obszarów działalności organizacji. Przede wszystkim, prowadzi do dyskryminacji, która może objawiać się w nierównym traktowaniu pracowników, ograniczaniu szans na awans czy różnicach w wynagrodzeniu.

Uprzedzenia mogą również obniżać zaangażowanie zespołu, prowadząc do napięć i konfliktów. Pracownicy, którzy czują się traktowaniu bez szacunku, wyśmiewani, umniejszani lub pomijani z powodu indywidualnych uprzedzeń i preferencji innych, często doświadczają spadku motywacji, co w efekcie obniża ich efektywność, innowacyjność i zaangażowanie. Co więcej, firmy, które nie radzą sobie z uprzedzeniami, mogą mieć trudności z przyciąganiem i zatrzymywaniem talentów, a także ryzykują utratę swojej reputacji na rynku.

  1. Promowanie kultury otwartości i szacunku
    Tworzenie środowiska, w którym każdy pracownik czuje się akceptowany i szanowany, jest kluczowe w eliminowaniu uprzedzeń.
  2. Obiektywne procesy rekrutacyjne, oceny wyników i awansów
    Wprowadzenie jasnych kryteriów oceny i standardów w procesach rekrutacyjnych oraz oceny pracowników może pomóc w minimalizowaniu wpływu uprzedzeń.
  3. Przykład idący z góry
    Kierownictwo powinno aktywnie promować równość, inkluzywność i różnorodność, dając przykład reszcie zespołu.
  4. Szkolenia z zakresu różnorodności i inkluzywności
    Organizowanie regularnych szkoleń budujących świadomość wśród pracowników, menedżerów i liderów może pomóc w uświadomieniu sobie istnienia nieświadomych uprzedzeń oraz ich wpływu na miejsce pracy.

  • Czy w Twoim dziale HR wszyscy posiadają wiedzę na temat uprzedzeń i stereotypów, ich wpływu na jednostki w organizacji.
  • Czy członkowie działu rozumieją, jak brak szacunku i inkluzywności wpływa na całą organizację i jej wyniki biznesowe?
  • Czy posiadacie kompetencje, aby zweryfikować wewnętrzne procesy HR pod kątem DEI (rekrutacja, oceny roczne, plany sukcesji, itd.)
  • Czy każdy HRBP potrafiłby wytłumaczyć pracownikom, menedżerom, czym są uprzedzenia i jaka jest ich rola w niwelowaniu wpływu uprzedzeń na waszą organizację?
  • I wreszcie, chyba najtrudniejsze – czy członkowie działu HR mają odwagę i umiejętności, aby reagować w sytuacjach, w których indywidualne uprzedzenia lub preferencje, wpływają na to jak ktoś traktuje innych w firmie. W sytuacjach niestosownych żartów, okazywania braku szacunku na spotkaniu, decyzji rekrutacyjnej, która nie ma podstaw merytorycznych, czy decyzji o awansie, która nie broni się uzasadnieniem.

5 pytań powyżej … jeśli pojawiło się kilka „Nie”, „Nie wiem”, „Być może” to znak, że koniecznie pracę w obszarze tworzenia zróżnicowanej i inkluzywnej organizacji musicie zacząć od siebie. To wymaga odwagi i pokory, ale to jedyny sposób, żeby być prawdziwym partnerem dla biznesu w tym obszarze.

Jestem pewna, że dacie radę. Powodzenia!